25 lipca 2021 r (niedziela) odbędzie się druga Wędrówka ulicami miasta 2021. Wędrówka rozpocznie się przy ul. Piastowska 18 (Pippi Bar) w Bielawie o godz. 11.00. Organizatorem Wędrówek jest Miejska Biblioteka Publiczna w Bielawie, a wszystkie Wędrówki poprowadzi dr Rafał Brzeziński – historyk, regionalista i autor wielu publikacji o Bielawie. Po raz pierwszy cykl wycieczek […]
11 lipca (niedziela) 2021 r. odbyła się Wędrówka ulicami miasta, którą poprowadził dr Rafał Brzeziński. Była to pierwsza Wędrówka w letnim sezonie 2021. Spotkaliśmy się na pl. Kościelnym gdzie omówiliśmy jakie tematy poruszymy w trakcie Wędrówki: potoki Bielawy Bielawica i Czerwony Potok i drugi temat powrót do tradycyjnego, historycznego powrotu pokrycia dachowego jakim jest łupek. […]
Robert Stando ur. 16 czerwca 1931 r. w Berlinie, reżyser filmowy, dokumentalista, absolwent łódzkiej „filmówki”, autor m.in.Tkacze i zielony słoń (1989), Gerhart Hauptmann 1945-1946 (1996). Obraz Bielawy w jego reżyserii to obraz miasta przemysłowego, gdzie gwar robotniczy miesza się z łoskotem bideł tysięcy krosien. To Bielawa gdzie robotnicy tworzą Teatr Robotniczy, w którym są aktorami. To Bielawa Teodora Mierzei – człowieka, który za życia stał się legendą. Więcej o Teodorze Mierzei, twórcy Teatru Robotniczego, już wkrótce w najnowszym roczniku miejskim „Bibliotheca Bielaviana 2014”. (fragment wywiadu wideo)
.
Tomasz Bohdanowicz ur. 18 grudnia 1949 r. w Bielawie, rzeźbiarz. (fragment wywiadu wideo), rzeźbiarz, wędkarz, gawędziarz, turysta i wielki miłośnik przyrody. Propagator przyrody Gór Sowich. W lutym 2006 r. otrzymał wyróżnienie prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej w konkursie „Turystyczna Pamiątka z Regionu”. Jak powiedział Tomasz Bohdanowicz „Zrobię wszystko aby moja ukochana Bielawa była znana w kraju i na świecie, a sowa symbol Gór Sowich była jej wizytówką”.
Jedna z najlepszych inscenizacji ulicznych przed Urzędem Miasta w czerwcu 2014 r. ukazała bunt tkaczy ziemi dzierżoniowskiej zwanej także buntem tkaczy sowiogórskich w 1844 r. Inscenizacja w 170. rocznicę tych wydarzeń ukazała jedną z wielkich rewolucji gospodarczych jaką było wprowadzenie napędu parowego i odejście od pracy ręcznej-nakładczej. Dzisiaj również wchodzimy w kolejną rewolucję gospodarczą jaką jest sztuczna inteligencja. Rewolucja gospodarcza rodzi rewolucję społeczną. Dzisiaj w 177. rocznicę tamtych wydarzenia, które miały miejsce w dniach od 3 do 6 czerwca 1844 r. warto się zadumać. Tragicznym finałem wydarzeń była masakra w Bielawie na tkaczach ręcznych jaką dokonali żołnierze ściągnięci z garnizonu ze Świdnicy. Zginęło wówczas 11 tkaczy zastrzelonych przed domem fabrykanta Dieriga, gdzie dzisiaj mieści się siedziba Urzędu Miasta Bielawa.
Tadeusz Szermer – ur. 29 maja 1923 r. w Grodzisku Wielkopolskim, zm. 9 lutego 2013 r. w Bielawie. Z harcerstwem zetknął się w 1933 r. i działał do 1948 r. Początkowo w rodzinnym Grodzisku Wielkopolskim, od 1938 r. w Mielcu, następnie w Bielawie, do której przyjechał w 1946 r. Był tutaj m.in. organizatorem drużyny harcerskiej oraz hufca w Dzierżoniowie. Po rezygnacji z działalności w harcerstwie, stał się głównym organizatorem sportowej sekcji lekkoatletycznej K.S. Bielawianka.
27 maja 2018 r. do Bielawy na spotkanie z drem Rafałem Brzezińskim przyjechało 30 członków Klubu Przewodników Turystycznych i Pilotów Wycieczek „Rzepiór” przy Towarzystwie Miłośników Wrocławia, która skupia licencjonowanych przewodników po Wrocławiu, Dolnym Śląsku i Sudetach, a także pilotów wycieczek. Była to wycieczka studyjna śląskich przewodników, podczas której odbyło się szkolenie w Bielawskiej Placówce Muzealnej – dział regionalno-badawczy Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bielawie. Grupę przewodników prowadził dr Michał Ambroż vice-prezes Klubu Przewodników Turystycznych i Pilotów Wycieczek „Rzepiór” przy Towarzystwie Miłośników Wrocławia. Przewodnicy rozmawiali o miastotwórczej roli przemysłu włókiennictwa bawełnianego w Bielawie w XIX w., o wpływie tego przemysłu na demografię i o upadku tego przemysłu z początkiem XXI w. Przewodnicy poznali także formy prowadzenia lekcji muzealnych dla dzieci i młodzieży szkół bielawskich w których młodzież szkolna poznaje tradycje włókiennicze Bielawy, historię herbu z czółenkami tkackimi i symbol Bielawy jakim jest sowa. Na koniec spotkania goście przekazali upominek na ręce dyrektora Biblioteki Urszuli Ubych, a w zamian otrzymali pamiątkowy rocznik miejski „Bibliotheca Bielaviana”.
Jan Bogdan Wiśniewski ur. 26 maja 1937 r. w Jarocicach w woj. sieradzkim. Pod koniec 1945 r. wraz z rodzicami przyjechał do Bielawy. Jan Bogdan Wiśniewski opowiada o swoim dzieciństwie i pasji do muzyki. Opowiada o kolejnych szczeblach kariery muzycznej. (fragment wywiadu wideo)
25 maja tego roku minęło osiem lat od mojego ostatniego wywiadu w Florianem Nowomiejskim. Rozmawiałem z nim w 2013 r. i to był mój drugi wywiad z nim.
Zapomniany przez współczesnych w latach 70. i 80. XX w. w powiecie dzierżoniowskim był osobą znaną niemal wszystkim. Florian Nowomiejski urodził się 8 I 1926 r. na Białorusi, zmarł w Bielawie 19 VII 2017 r.. W 1941 r. w wieku 15 lat wstąpił do Armii Czerwonej. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Samodzielnej Brygady Łączności i Zwiadu. W 1943 r. został przeniesiony do 20. Pułku Piechoty Gwardii i w jej szeregach brał udział w obronie Moskwy. Został ranny na terenie Białorusi i był leczony w szpitalu w Święcianach (Litwa). W 1944 r. został skierowany do Wojska Polskiego. W szeregach I Armii Wojska Polskiego brał udział w bitwach o Wał Pomorski i na przedpolach Berlina. Do rezerwy przeszedł w stopniu kapitana. Po wojnie służył w jednostce Ochrony Rządu. Został przeniesiony do rezerwy w stopniu kapitana 17 lipca 1946 r. Jako osadnik wojskowy osiadł w Sekierczynie w powiecie lubańskim. Zostawił dom i wyjechał do Bielawy do Technikum Włókienniczego. Tutaj też zamieszkał. W 1963 r. był dyrektorem Rzeźni Miejskiej w Bielawie. Od 1967 roku związał się z Dzierżoniowem i mianowany został dyrektorem naczelnym dzierżoniowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego „Silesiana”.
Zostałem zaskoczony informacją o śmierci Piotra Kinera, który zmarł 17 maja 2021 r. Smutek ogarnął mnie tym bardziej, wiedząc jak bardzo Piotr Kiner tęsknił za swoim nieżyjącym ojcem, który równo 28 lat temu zmarł w ten sam dzień 17 maja 1993 r. Ten sam dzień, ta sama data, choć mówi się że nie ma […]