Zbigniew Rak ur. 12 stycznia 1955 r. w Bielawie. Uczył się w Szkole Podstawowej nr 6 im. Mikołaja Reja przy ul. Parkowej i Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego przy ul. …
Czytaj
Andrzej Świętczak ur. 30 listopada 1949 r. w Bielawie. W 1964 r., razem z Grzegorzem Kolasą, Tadeuszem Pawlakiem i Markiem Jerczyńskim, był współzałożycielem zespołu muzycznego Bielanie. Grał na gitarze. Jak …
Czytaj
Powstanie Warszawskie do dzisiaj budzi wiele kontrowersji, desperacka decyzja o rozpoczęciu Powstania była nieodpowiedzialna i przyczyniła się do wielkiej tragedii narodu polskiego, społeczeństwa nie tylko Warszawiaków, klęska militarna i ogromne …
Czytaj
Emilian Kupiec ur. 15 września 1937 r. w Ołpinach na rzeszowszczyźnie. Do Szkoły Podstawowej chodził w Ołpinach, do Liceum Ogólnokształcącego w Bieczu. Uczęszczał do seminarium duchownego Collegium Marianum w Klasztorze …
Czytaj
Mieczysław Sedlaczek ur. 2 kwietnia 1941 r. W 1944 r. został wysiedlony do Przemyśla, skąd w 1952 r. wyemigrował do Wrocławia, gdzie ukończył szkołę podstawową. Do Bielawy Mieczysław Sedlaczek przyjechał …
Czytaj
Stanisław Chrzan (ur. 24 I 1942 r., Włochów, zm. V 2023 r., Bielawa). W latach 1976-1993 dyrektor do spraw ekonomicznych „Bielbawu”. (foto + fragment wywiadu wideo)
Czytaj
Tadeusz Szermer – ur. 29 maja 1923 r. w Grodzisku Wielkopolskim, zm. 9 lutego 2013 r. w Bielawie. Z harcerstwem zetknął się w 1933 r. i działał do 1948 r. Początkowo w rodzinnym Grodzisku Wielkopolskim, od 1938 r. w Mielcu, następnie w Bielawie, do której przyjechał w 1946 r. Był tutaj m.in. organizatorem drużyny harcerskiej oraz hufca w Dzierżoniowie. Po rezygnacji z działalności w harcerstwie, stał się głównym organizatorem sportowej sekcji lekkoatletycznej K.S. Bielawianka.
CzytajPowstanie Warszawskie do dzisiaj budzi wiele kontrowersji, desperacka decyzja o rozpoczęciu Powstania była nieodpowiedzialna i przyczyniła się do wielkiej tragedii narodu polskiego, społeczeństwa nie tylko Warszawiaków, klęska militarna i ogromne straty w ludziach. Powstanie Warszawskie, trwające od 1 sierpnia 1944 r. do 3 października 1944 r., było wystąpieniem zbrojnym wymierzonym przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim. Powstanie było zorganizowane przez Armię Krajową. W trakcie dwumiesięcznych walk straty wojsk polskich wyniosły ok. 16 tys. zabitych i zaginionych, 20 tys. rannych i 15 tys. wziętych do niewoli. Zginęło od 150 tys. do 200 tys. cywilnych mieszkańców stolicy. Po upadku Powstania wielu mieszkańców Warszawy została wzięta do niewoli i wywieziona do niemieckich obozów koncentracyjnych. Powstanie Warszawskie uznawane jest za jedno z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski, a ze względu na skutki Powstania, w szczególności olbrzymie straty ludzkie i materialne za jedno z najtragiczniejszych zrywów Polaków. Powstanie Warszawskie, trwające od 1 sierpnia 1944 r. do 3 października 1944 r., było wystąpieniem zbrojnym wymierzonym przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim. Powstanie było zorganizowane przez Armię Krajową. W trakcie dwumiesięcznych walk straty wojsk polskich wyniosły ok. 16 tys. zabitych i zaginionych, 20 tys. rannych i 15 tys. wziętych do niewoli. Zginęło od 150 tys. do 200 tys. cywilnych mieszkańców stolicy. Po upadku Powstania wielu mieszkańców Warszawy została wzięta do niewoli i wywieziona do niemieckich obozów koncentracyjnych. Powstanie Warszawskie uznawane jest za jedno z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski, a ze względu na skutki Powstania, w szczególności olbrzymie straty ludzkie i materialne za jedno z najtragiczniejszych zrywów Polaków. Jedną z takich cywilnych osób biorących udział w Powstaniu Warszawskim była Daniela Kruszyńska – po wojnie mieszkanka Bielawy. (fragment wywiadu wideo)
Czytaj
Teodor Mierzeja (ur. 31 X 1913 r., Tarnów – zm. 25 II 1985, Wrocław). Reżyser teatralny, redaktor pisma zakładowego. Z pracą sceniczną związał się przed II wojną światową, jako student Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1963 r. ukończył studium teatralne przy Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie (1959-1963).
Teodor Mierzeja po 1980 r. z niejasnych przyczyn zostawił Teatr Robotniczy i wyjechał do Wrocławia. Bielawianie nie wiedzieli nawet kiedy zmarł i gdzie został pochowany. Odnalazłem grób latem 2013 r. by w setną rocznicę jego urodzin przywrócić o nim pamięć. Teodor Mierzeja zmarł niedługo po wyjeździe z Bielawy 25 lutego 1985 r. we Wrocławiu. Został pochowany na Cmentarzu Osobowickim. Latem 2013 r., kiedy szukałem grobu, trudno było odnaleźć miejsce spoczynku tego wielkiego bielawianina. Grób zarastały chaszcze wysokie na metr. Dzisiaj grób Teodora Mierzei wykonany z marmuru może napawać dumą każdego bielawianina. Pięknie wykonany w brązie królewskim grób lśni nowością i z godnością wskazuje miejsce pochówku reżysera. Zawdzięczać to możemy Robertowi Glądała, który własnym sumptem i własną pracą wykonał ten grób.
