Leon Otocki


0

Leon Otocki ur. 19 grudnia 1926 r. w Żarach w województwie łódzkim, zm. 16 sierpnia 2016 r. w Bielawie. W czasie II wojny światowej jako przymusowy robotnik pracował w zakładach zbrojeniowych w Düsseldorfie w Niemczech. Leon Otocki do Bielawy przyjechał latem 1946 r. pracował w Bielawskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. II Armii Wojska Polskiego (później Bielbaw, obecnie zakład nie istnieje). Ostatnim miejscem pracy w zakładzie była centrala telefoniczna. Znał przez to dużo ludzi pracujących w zakładzie.

15 maja 2015 r. wybrał się na spacer, jak sam powiedział „zrobiłem obchód po zakładzie, a raczej po tych ruinach które pozostały”. Leon Otocki nie mógł się pogodzić jak taki wielki zakład mógł zostać zniszczony. Po „obchodzie” zakładu przyszedł do mnie na spotkanie do bielawskiego muzeum opowiedzieć o swoim życiu. To był jego ostatni wywiad. (fragment wywiadu wideo)

Czytaj

Jadwiga Watała


0

Jadwiga Watała, z domu Wardak, ur. się 3 października 1933 r. w Sobieszynie w województwie lubelskim. Do Bielawy przyjechała 3 października 1949 r. Jak wspomina, przyjechała koleją. Do przyjazdu do Bielawy zachęciła ją reklama szkoły włókienniczej w Bielawie. Po szkole podjęła pracę w Bielawskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. II Armii Wojska Polskiego później Bielbaw. W trakcie pracy zawodowej została również aktorem Teatru Robotniczego w Bielawie. (fragment wywiadu wideo)

Czytaj

Aleksandra Dmochowska


0

Aleksandra Dmochowska ur. 23 kwietnia 1929 r. w Mnichu koło Bielska-Białej, zm. 2 kwietnia 1992 r. w Warszawie. Pochowana na warszawskich Starych Powązkach. Aktorka, w 1956 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. 30 maja 1989 r. Aleksandra Dmochowska z grupą kandydatów do sejmu i senatu odwiedziła Bielawę. Podczas spotkania z pracownikami zakładu urządzeń spawalniczych Bester wygłosiła wiersz Polska Podziemna skamandryty Stanisława Balińskiego. (relacja wideo)

Czytaj

Anna Nehrebecka-Byczewska


0

Anna Nehrebecka-Byczewska ur. 16 grudnia 1947 r. w Bytomiu. Polska aktorka teatralna i filmowa. W 1969 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. W latach 80. XX w.czynnie zaangażowała się w ruch solidarnościowy. 30 maja 1989 r. Anna Nehrebecka-Byczewska z grupą kandydatów do sejmu i senatu odwiedziła Bielawę. Podczas spotkania z pracownikami zakładu urządzeń spawalniczych Bester wygłosiła wiersz Pawła Hertza Chroń mnie od obojętnych… (relacja wideo)

Czytaj

Kazimierz Aftanas


0

Kazimierz Aftanas ur. 19 września 1953 r. w Bielawie, zm. 13 lipca 2015 r. w Bielawie. Pasjonat historii regionalnej, kolekcjoner starych pocztówek Bielawy, organizator wielu Biesiad Historycznych. (fragment wywiadu wideo)

Czytaj

Andrzej Wojciechowski


0

2 kwietnia 2016 r. z okazji 70 lat Klubu Sportowego Bielawianka do Bielawy przyjechał Andrzej Wojciechowski, którego ojciec Kazimierz Wojciechowski był wieloletnim kierownikiem sekcji piłki nożnej Bielawianki. W bielawskim muzeum, Dziale Regionalno-Badawczym Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bielawie, Andrzej Wojciechowski wraz z żoną Bożeną zapoznali się z muzealiami dotyczącymi bielawskiego sportu. Andrzej Wojciechowski jest autorem wspomnieniowej pracy z 2009 r. Sportowa Pasja, opisującej piłkarskie lata Bielawianki w latach 1958-1966. (relacja wideo)

Czytaj

Roman Pajda


0

Roman Pajda (ur. 2 XII 1953 r., Bielawa). Muzyk, członek Orkiestry Dętej stowarzyszenia Sudecka Agencja Artystyczna SART. Jak wspomina Roman Pajda, w wywiadzie dla rocznika miejskiego „Bibliotheca Bielaviana”, pasję do muzykowania zaszczepił w nim Wiktor Gerus. Naukę gry Roman Pajda rozpoczął w dwunastym roku życia. We wrześniu 1965 r. został członkiem Zakładowej Orkiestry Dętej Bielawskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego im. II Armii Wojska Polskiego (później Bielbaw) w Bielawie. Po ukończeniu Technikum Włókienniczego w Bielawie w 1974 r. przyjął się do tego zakładu i nadal grał w zakładowej orkiestrze. Gra do dzisiaj. W swoim wywiadzie wspomina o trudnościach Orkiestry z chwilą jej likwidacji przez ówczesnego właściciela zakładu – Kwietnia. Wówczas Orkiestra przekształciła się w stowarzyszenie Sudecka Agencja Artystyczna Sart. (fragment wywiadu wideo)

Czytaj

Mieczysław Surma


0

Mieczysław Surma (ur. 31 VII 1933 r.). Po wojnie wraz z rodziną zamieszkał pod Kępnem. Po ślubie, w 1958 r. przyjechał do Bielawy. Podjął pracę w Bielawskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego Nr 1 (później Bielbaw) i wstąpił do Zakładowej Orkiestry Dętej. 3 maja 2015 r., podczas uroczystości Święta Narodowego Trzeciego Maja, Mieczysław Surma dostał nagrodę za wieloletni staż w Orkiestrze. Wspomina po latach: „Jakby nie było pasji to by nie było chęci nie byłoby grania. (…) Bielawa dla mnie jest jakbym w niej wyrósł w młodości. Bielawa jest piękna (…) Dała taki urok, zauroczony jestem”. (fragment wywiadu wideo)

Czytaj

Karol Białas


0

Karol Białas (ur. 4 listopada 1935 r., Krynica Górska). Po II wojnie światowej, w sierpniu 1945 r., przyjechał z rodzicami i trzema braćmi do Dzierżoniowa – wówczas Drobniszowa. Przez tydzień biwakowali na dzierżoniowskiej kolejowej stacji wyładowczej pod gołym niebem. Po tygodniu z bielawskiego zakładu włókienniczego „Dierig” (później Bielbaw) przyjechał Józef Cocek (ur. 24 listopada 1902 r. – zm. 26 I 1972 r.) wózkiem akumulatorowym. Tym dziwnym pojazdem jak na owe czasy zabrał całą rodzinę Karola Białasa do Bielawy. Karol Białas miał wówczas 10 lat. (wywiad wideo)

Czytaj

Bolesław Kaziród


0

Bolesław Kaziród (ur. 8 kwietnia 1919 r., Olkusz, zm. 30 października 2008 r., Bielawa). Z przeprowadzonego wywiadu 7 września 2009 r. tj. ponad 10 lat temu Bolesław Kaziród opowiedział swoją historię. Do Bielawy przyjechał w siedmioosobowej grupie w listopadzie 1945 r. Wspomina jak uczestniczył przy transportowaniu wysiedlanych Niemców na odcinku z Bielawy na stację kolejową w Dzierżoniowie. Któregoś dnia z rąk bandytów uratował kobietę. Bandyci znęcali się nad kobietą, okradli ją i bili. Bolesław Kaziród nie wytrzymał, doskoczył do opryszków i uratował życie kobiecie. Tak poznał autochtonkę Emmę Anlauf (ur. 1 marca 1915 r. w Langenbielau – przedwojennej Bielawie), która mieszkała w Bielawie. W 1939 r., mając 24 lata, wzięła ślub z Kurtem Grehlem, który z zawodu był kelnerem. Gdy wybuchła wojna, po trzech miesiącach wspólnego życia, męża powołano do wojska i wysłano na front. Nigdy się już nie zobaczyli. Mąż zmarł z odniesionych ran w 1942 r. w Würtzburgu. Emma Anlauf została wdową i mieszkała z mamą i ojcem. Emma Anlauf pracowała na stacji kolejowej jako sprzedawca biletów.

Czytaj

Skip to content