Z ostatniego wywiadu – Tadeusz Szermer

Tadeusz Szermer – ur. 29 maja 1923 r. w Grodzisku Wielkopolskim, zm. 9 lutego 2013 r. w Bielawie.  Z harcerstwem zetknął się w 1933 r. i działał do 1948 r. Początkowo w rodzinnym Grodzisku Wielkopolskim, od 1938 r. w Mielcu, następnie w Bielawie, do której przyjechał w 1946 r. Był tutaj m.in. organizatorem drużyny harcerskiej oraz hufca w Dzierżoniowie. Po rezygnacji z działalności w harcerstwie, stał się głównym organizatorem sportowej sekcji lekkoatletycznej K.S. Bielawianka. Dzięki jego pracy w klubie, Bielawa stała się znaczącym ośrodkiem lekkoatletyki w kraju. W latach 1957-1960 lekkoatleci Bielawianki występowali na szczeblu centralnym – w II lidze państwowej. Trenerem sekcji lekkoatletycznej był przez okres ok. 30 lat (1951-1980). W latach 1953-1956 współpracował w tzw. „szkole Jana Mulaka” z centralnym szkoleniem kadry narodowej (blok biegów kobiet – 400 m). Zawodnicy Bielawianki powoływani byli do kadry narodowej i reprezentacji Polski. Brali udział w Olimpiadach w Melbourne, Rzymie i Tokio. Od 1946 do 1990 r. Tadeusz Szermer był pracownikiem Bielbawu. W sporcie był nie tylko trenerem, lecz również bardzo dobrym nauczycielem i wychowawcą młodzieży. W 2003 r. został, decyzją Rady Miasta, Honorowym Obywatelem Miasta Bielawa.

Tadeusz Szermer został uwieczniony w filmie dokumentalnym Kingi Kowalczyk – „Pan Tadeusz Szermer”. Premiera tego filmu odbyła się w dawnym Teatrze Robotniczym 18 września 2011 r. Film ten stał się załącznikiem do rocznika „Bibliotheca Bielaviana”.

17 lutego 2012 r. przyjechałem na spotkanie z legendą bielawskiego sportu. Tadeusz Szermer mieszkał już wówczas w bielawskim Domu Opieki Społecznej przy ul. Stefana Żeromskiego. Wcześniej mieszkał w podobnym ośrodku w Borzygniewie. To za sprawą Kingi Kowalczyk i Piotra Kinera (zm. 17 maja 2021 r.) Tadeusz Szermer mógł z powrotem wrócić do swojej Bielawy.

Tadeusz Szermer juz w Bielawie udzielił mi wywiadu do rocznika „Bibliotheca Bielaviana” (R. Brzeziński, Wspomnienie o Tadeuszu Szermerze. Ostatni rok życia w Bielawie, „Bibliotheca Bielaviana 2013”, s. 393-400). Zapytałem go wówczas, dlaczego chciał do Bielawy przyjechać i zamieszkać w tutejszym ośrodku?  Czy chciałby Pan Bielawę zobaczyć? Na to energicznie Szermer odpowiedział: „Nie, nie. Nie chcę zobaczyć tych ruin po Bielbawie. To był mój dom. Wtedy był patriotyzm. Kto pracował w Bielbawie, to był dumny, że pracuje w największym zakładzie europejskim. (…) Wszyscy tę fabrykę kochali. (…) Mam rysunek zrobiony, że mnóstwo diabłów niszczy Bielbaw”.

.

17 lutego 2012 r. wywiad z Tadeuszem Szermerem.

.

18 września 2011 r. premiera filmu Kingi Kowalczyk „Pan Tadeusz Szermer”.

.

Bibliografia

A. Pudło, Szermer – blask starego trenera. Rozmowa z Kingą Kowalczyk, „Bibliotheca Bielaviana 2010”, s. 463-466. 

K. Kowalczyk, Dokument o człowieku. Rozmowa z Tadeuszem Szermerem, „Bibliotheca Bielaviana 2010”, s. 467-472.

R. Brzeziński, Wspomnienie o Tadeuszu Szermerze. Ostatni rok życia w Bielawie, „Bibliotheca Bielaviana 2013”, s. 393-400.

.

.